Subotička Svetosavska nedelja: Predstavljanje Srpske književne zadruge

Srpska književna zadruga, naša najstarija izdavačka ustanova i jedna od malobrojnih kulturnih institucija srpskog naroda osnovanih u devetnaestom veku koje su uspele da se održe duže od sto godina uprkos teškoćama i iskušenjima kroz koje su prolazile.

Srpska književna zadruga osnovana je 29. aprila 1892. godine (odnosno 16. aprila po starom kalendaru), u Beogradu, u zgradi tadašnje Srpske kraljevske akademije, u Brankovoj ulici broj 15.

Njeni osnivači bili su Stojan Novaković, Jovan Jovanović Zmaj, Ljubomir Stojanović, Ljubomir Kovačević, Svetislav Vulović, Andra Gavrilović, Ljubomir Jovanović, Milan Đ. Milićević, Milan Jovanović Batut i drugi tadašnji srpski značajni pisci i naučnici.

Za prvog predsednika Zadruge izabran je istoričar i filolog Stojan Novaković, za potpredsednika pesnik Jovan Jovanović Zmaj, koji je nacrtao i poznati znak SKZ.

I docnije su na čelu Zadruge i u njenom upravnom odboru bili najznačajniji srpski pisci i naučnici, od Pavla Popovića, Jovana Skerlića, Milovana Glišića, Sime Matavulja, Isidore Sekulić, Jaše Prodanovića, Tihomira Đorđevića, Ive Andrića i Veljka Petrovića.

U novije vreme članovi to su bili i Dobrica Ćosić, Rista Tošović, Milan Đoković, Branko V. Radičević, Desanka Maksimović, Meša Selimović, Ivan V. Lalić, Jovan Hristić, Slobodana Selenić, Vasko Popa i drugi.