Objavljeni ovogodišnji dobitnici nagrade "Aleksandar Lifka"

U kategoriji domaćih stvaralaca, dobitnik nagrade "Aleksandar Lifka", koja se dodeljuje za izuzetan doprinos evropskoj kinematografiji je Dušan Kovačević scenarista i tvorac kultnih domaćih filmova.

Kovačević je srpski pisac, scenarista i reditelj rođen 1948. godine u Mrđenovcu pored Šapca. Diplomirao je dramaturgiju na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju. Napisao je i režirao preko 20 pozorišnih drama prevedenih na 27 jezika i odigranih širom sveta. Samo u beogradskim pozorištima odigrano je više od 3.000 njegovih predstava, koje je gledalo preko 1.9 miliona gledalaca. Dušan Kovačević napisao je i 11 scenarija za višestruko nagrađivane igrane filmove kao što su “Podzemlje – Underground” Emira Kusturice, “Poseban tretman” Gorana Paskaljevića, “Ko to tamo peva” Slobodana Šijana, “Balkanski špijun” (u sopstvenoj režiji), “Sabirni centar” Gorana Markovića, i druge. Film “Nije loše biti čovek”, za koji potpisuje i scenario i režiju, s velikim uspehom je prikazivan u bioskopima u Srbiji i inostranstvu tokom 2021. i 2022. godine. Od 1973. godine je član Udruženja književnika Srbije, a od 1998. godine direktor Zvezdara teatra u Beogradu. Redovni je član Srpske akademije nauka i umetnost - rečeo je na konferenciji za medije.

Dobitnik nagrade "Aleksandar Lifka" u kategoriji inostranih stvaralaca je reditelj Mišel Azanavisijus.

Azanavisijus je rođen i odrastao u Parizu. Njegovi baka i deda su bili poreklom iz Litvanije, ali su se preselili u Francusku 1920-ih. Azanavisijus je pohađao umetničku školu i nastavio da radi kao reditelj reklama i televizijskih projekata. Godine 1999. napisao je i režirao svoj prvi igrani film „Mes amis“ (1999), u kojem je igrao njegov brat Serž Azanavisijus. Njegov sledeći dugometražni igrani film, špijunska parodija, „OSS 117: Kairo, gnezdo špijuna“ (2006) imao je uspeha na francuskim blagajnama i garantovao je nastavak, „OSS 117: Izgubljeni u Riju“ (2009), koji je takođe bio hit. Azanavisijus je privukao pažnju međunarodne publike objavljivanjem gotovo nemog filma, „Umetnik“ (2011), u kojem su glumile njegova supruga Berenis Bežo i zvezda  filmova “OSS 117” Žan Dižardin. Film je bio veliki hit i pobrao mnoge velike nominacije i nagrade, među kojima i Oscara, nagradu BAFTA i nagradu César za najbolju režiju.

Po drugi put, dodeljena je i regionalna nagrada "Aleksandar Lifka", a dobitnik je glumac Igor Galo.

Galo je rođen 5. decembra 1948. godine u Ćupriji. Prvu ulogu je ostvario u filmu “Imam dvije mame i dva tate”, režisera Kreše Golika 1968. godine. Nakon toga je ostvario niz zapaženih uloga na filmskom platnu, a verovatno je najpoznatiji po ulozi Bambina u filmu “Most”, Hajrudina Šibe Krvavca, barem u Narodnoj Republici Kini. Glumio je u nekim od najpoznatijih jugoslovenskih filmova — “Valter brani Sarajevo”, Hajrudina Šibe Krvavca “Divljim anđelima” (1969) Fadila Hadžića, sa Nedom Arnerić, “Maškaradi” (1971) Boštjana Hladnika – javno zabranjenim filmom u SFRJ, “ Poslijepodnevu jednog fazana” (1972) Marijana Arhanića, i mnogim drugima. Dobio je nagradu “Marjan Rotar” Pula Film Festivala za doprinos hrvatskom filmu i nagradu “Fabijan Šovagović”, za životno delo, koju dodeljuje Društvo hrvatskih redatelja, 2018. godine.