Vetrozaštitini pojasevi su prirodni snegobrani

U Pokrajinskom sekreterijatu za zaštitu životne sredine ističu da ubuduće treba više da se sade autohtone sadnice kako se više ne bi ponovila ovakva situacija. Vojvodina je i dalje najmanje pošumljena regija Evrope sa nepunih sedam odsto površine pod šumama, dok standardi predviđaju minimalnu pošumljenost od 14 odsto. Prema procenama stručnjaka i njihovim upozorenjima iz prethodnih nekoliko godina Vojvodini nedostaje 130.000 hektara šuma.

Pošumljavanje što većih površina od posebnog je značaja u urbanim oblastima, gde je zagađenost najveća. Pokret gorana Subotice proteklih godina je mnogo radio na podizanju vetrozaštitinih pojaseva i isticali su njihov značaj. Proteklih godina, gorani nisu mogli da obavljaju posao koji najbolje znaju, jer je posao poveren Javnom komunalnom preduzeću “Ćistoća i zelenilo”.Inače, podizanje vetrozaštitinih pojaseva ima višestruko dejstvo na poljoprivredu.

U Pokrajinskom sekreterijatu za životnu sredinu ističu da uvek kada se dođe do elementarne nepogode političari počnu da reaguju i sete se zaštite životne sredine. Situacija je mogla da se izbegne, jer su vetrozaštitini pojasevi prirodni snegobrani. U Srbiji vetrozaštitini pojasevi su “ničija briga”.

U prošlosti su se putevi štitili gustim drvoredima koji su imali više zaštitnih funkcija: zaštita od snega u zimskim mesecima, u letnjim zaštita od sunca i visokih temperatura, a istovremeno i zaštita ratarskih useva od prašine, štetnih gasova, a naselja i od buke. Vetrozaštitni pojas, pre svega, sprečava eroziju, kojom se odnosi humus i tako slabi plodnost zemljišta. Nažalost, u proteklih nekoliko decenija sadnja zaštitnih drvoreda je zaboravljena praksa, ne retko se događalo da se i postojeći drvoredi seku zbog ogreva ili zbog bolesti stabala, a nije se vodilo računa o potrebi obnavljanja posečenih drvoreda.