Predstavljanje radova dobitnika stipendija "TOP 5" za 2013/14

Fondacija “Danilo Kiš” će u sredu, 24. septembra 2014. godine u Omladinskom klubu "Skladište" sa početkom u 19.30 časova predstaviti radove dobitnica stipendije na konkursu “TOP 5” za školsku 2013/2014. godinu. Ulaz je slobodan. Pet najboljih studenata umetničkih akademija sa teritorije Grada Subotice za 2013/2014 godinu: Tóth Noémi - Flauta, Karolina Sudarević - Dizajn nameštaja i enterijera, Marijana Buljovčić - Slikarstvo, Nataša Vasić – Muzička pedagogija, Aleksandra Dević - Novi likovni mediji, će na ovaj način kao pet glasnica novog kulturnog talasa upoznati stručnu, ali i širu publiku, sa svojim kvalitetima i potencijalima! Konkurs “TOP 5” za školsku 2013/2014. godinu je bio raspisan od 1. juna do 15. jula 2013. godine, a osmišljen sa ciljem da se podrži umetnički profesionalizam u našem gradu, doprinese obogaćivanju i osvežavanju ljudskih resursa u oblasti kulture, kao i podizanju kvaliteta kulturnih i umetničkih programa u Gradu Subotici. Pravo na učešće su imali studenti sa teritorije Grada Subotice koji studiraju na umetničkim akademijama u zemlji, kao i u inostranstvu. Stipendiranje je trajalo devet meseci, od oktobra 2013. do juna 2014. godine. PREDSTAVLJANJE RADOVA DOBITNICA STIPENDIJE TOP 5 2013/2014. ALEKSANDRA DEVIĆ - NOVI LIKOVNI MEDIJI Aleksandra Dević, rođena u Subotici 1991. godine, nakon završetka osnovne škole, sa interesovanjem za vizuelno izražavanje, upisuje srednju Politehničku školu, a potom i Akademiju umetnosti u Novom Sadu. Upisuje se na smer Slikarstva, ali nakon prve godine se prebacuje na Nove likovne medije kako bi proširila vidike i razvila razne tehnike vizuelnog izražavanje, gde se susreće sa video formom, kao i kolegom Nikolom Radovićem sa kojim formira duo pod nazivom Aldenira. Zajedno se razvijaju na polju fotografije i videa, bilo komercijalnog ili eksperimentalnog. Iako nije ograničena po pitanu medija u kome stvara, ono što je pokreće od prvog dana jeste ilustracija, te se u njoj i dan danas pronalazi najviše i malim ali sigurnim koracima ide ka usavršavanju svog izraza kako bi bila spremna za svetsko tržište, bilo za ilustraciju ili za galerijski rad. Naravno, interesovanje za slikarstvo je i dalje prisutno no u mnogo ređim, ali promišljenjijim intervalima. Radovi koji su izloženi sadrže video radove, što samostalne što u sklopu Aldenira projekta, fotografije nastale u istoj saradnji, koje se bave ljudskim pokretom i plesom. Crteži i slike, nastali kao proces usavršavanja i studiranja, kao i ilustracije knjige u okviru predmeta Grafike knjige. Pored relativno aktivne izlagačke istorije, koja podrazumeva uglavnom podršku lokalnoj ilustratorskoj sceni, samostalne izložbe fotografija, kao i nekoliko grupnih izložbi u Novom Sadu, nakon ove izložbe pauzira sa javnim nastupom kako bi istražila svoje granice i mogućnosti. KAROLINA SUDAREVIĆ - DIZAJN NAMEŠTAJA I ENTERIJERA Karolina Sudarević je rođena 28. januara 1992. godine u Subotici, gde je i završila Osnovnu školu ‘’Sonja Marinković’’, a potom Gimnaziju ‘’Svetozar Marković’’, prirodno-matematički smer. U periodu 2008–2011. godine pohađala je Likovnu školu ‘’De Mediči’’ u Subotici. Od oktobra 2011. godine je studentkinja na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu, smer Dizajn nameštaja i enterijera. Prvo izlaganje rada imala je aprila 2010. godine u salonu Moderne galerije Likovni susret u Subotici gde je njen rad na temu ‘’U dijalogu sa Vazarelijem’’ predstavljen zajedno sa eksponatima Vazarelija iz zbirke privatnog kolekcionara. Takođe je izlagala radove i u okviru manifestacije “Prolećna izložba” u Gradskoj biblioteci u Subotici marta 2012. godine. Septembra 2012. godine bila je učesnica likovne kolonije pod nazivom ‘’Krupar Art’’ koja je bila održana u Bačkom Dušanovcu. Poslednje izlaganje je imala u martu 2014. godine u galerijskom prostoru Kombank Arthol u Beogradu. Radovi koji će biti izloženi ovom prilikom su iz predmeta Nameštaj i unutrašnja arhitektura: NAMEŠTAJ: Samostojeća modularna polica - od furniranog MDF (medijapana) debljine 2,5 cm, finiture mat lak je zamišljena kao samostojeća konstrukcija dobijena ređanjem osnovnog elementa (modula) u horizontalnom i vertikalnom pravcu; Klub-sto - ukupne visine 35 cm sa završnim pločama od furniranog medijapana debljine od po 2 cm, odnosno 4 cm, zahvaljujući ugrađenim klizačima ima mogućnost povećanja ukupne iskoristive radne površine sa 80x80 cm na 105x105 cm; Sofa na rasklapanje - sa ramom od lameliranog drveta debljine 20mm sa postavljenim klizačima na kojima klizi akcentovan točak koji je vezan za drugi deo rama; na taj način je omogućeno jednostavno rasklapanje sofe; UNUTRAŠNJA ARHITEKTURA: Glavni projekat enterijera aerodroma “Nikola Tesla” - Idejno rešenje enterijera aerodromskog prostora - zona “Odlasci” predviđa prostor koji sadrži pored podrazumevanih odeljaka za sedenje u nizu,iI komunikacijske, prodajne, relamne, ugostiteljske, kao I razne vizuelne sadržaje; objedinjavanje aerodinamičnih, ortogonalnih i organskih formi odaje utisak raznolikosti I stvara dinamiku prostora; Idejni projekat restorana "Dine & Wine" u Beogradu - Zadatak obuhvata kompletnu adaptaciju, renoviranje, opremanje I redizajn postojećeg objekta. NATAŠA VASIĆ – MUZIČKA PEDAGOGIJA Nataša Vasić je rođena 1992. godine u Subotici, gde je završila Srednju muzičku školu na smerovima Muzički saradnik - teorija i Muzički izvođač - klavir. Od 2011. godine je studentkinja Akademije umetnosti u Novom Sadu, na smeru Muzička pedagogija. Godine 2013. je upisala Srednju muzičku školu “Isidor Bajić”, odsek Solo pevanje. Tokom školovanja imala je brojne nastupe u Novosadskoj sinagogi, subotičkoj Gradskoj kući, Kolarcu (u okviru projekta Beogradske filharmonije), SANU u Novom Sadu... kako solistički tako i kao članica mnogobrojnih horova. Program za klavirski koncert: Aleksandra Stjepanović: svita za klavir "Kako naći izgubljenu zemlju" I stav - “Prostranstva” i V stav - "Opstanak" Skrjabin: Preludijum op. 17 n.o 3 Aziza Mustafa Zadeh: “Melanholična princeza” TÓTH NOÉMI - FLAUTA Tóth Noémi je rođena 1991. godine u Subotici. Osnovnu školu „Ivan Goran Kovačić“ završila je u Subotici. Paralelno završava i osnovnu muzičku školu u klasi Kristine Molnar. Srednju muzičku školu upisuje i završava kod iste profesorke Kristine Molnar. Srednju muzičku školu upisuje 2006. godine na dva odseka: Muzički izvođač - flauta i Muzički saradnik - teoretičar. Oba odseka završava 2010. godine sa odličnim uspehom. Godine 2010. upisuje Muzičku akademiju na Univerzitetu u Istočnom Sarajevu u klasi profesorke mr. Sanje Stijačić. Godine 2014. uspešno diplomira na Vokalno-instrumentalnom odseku- flauta, sa ocenom 10. Pored redovnih studija, pohađa seminare i master klasove kod eminentnih pedagoga: Borisa Previšića, Dejana Gavrića, Nataše Marić, Laure Levai-Aksin, itd. Tóth Noémi je učestvovala na mnogobrojnim takmičenjima gdje je osvojila pet prvih, dve druge i jednu treću nagradu. Kao solistkinja je održala niz solističkih koncerata u Subotici, Istočnom Sarajevu i Budimpešti. Učestvuje na raznim muzičkim festivalima širom Mađarske, Srbije, Bosne i Hercegovine, Hrvatske i Austrije. Članica je mnogobrojnih kamernih sastava: duo, trio, kvartet, kvintet itd. Učestvovala je u snimanju CD-a “Deus meus et omnia” benda Antonius u Sarajevu (studio “Joco music house” Fojnica). Često snima duhovnu muziku u studiju Viktora Keslera u Subotici. Bogatu saradnju ima sa KUD „Lányi Ernő“ Subotica, gde je svirala na mnogobrojnim mađarskim narodnim isntrumentima. Takođe, učestvuje u projektima VaMaDisz (Savez mađarskih učenika Vojvodina). Članica je Subotičke filharmonije gde svira deonicu druge flaute. Na repertoaru Tóth Noémi nalaze se dela iz baroka pa sve do XX veka. Program za flautistički koncert: J.S. Bach: Partita za solo flautu- Heinz Hollinger: Sonate (in)solit(air)e Bah je najveći predstavnik baroka, a Holinger ja kompozitor našega veka, koji je još uvek živ i stvara značajne kompozicije. Njega je Bahova partita za flautu inspirisala da napiše ovu sonatu gde tačno možemo da čujemo motive iz partite, ali sa modernim tehnikama. Ovu vrstu sviranja još na ovim prostorima nisu puno koristili, stoga će Noemi pokušati uspešno da dočara zajedničke crte baroka i savremene muzike. MARIJANA BULJOVČIĆ - SLIKARSTVO Marijana Buljovčić je rođena 1991. godine u Subotici. Završila je Osnovnu školu “Đuro Salaj“ a potom i srednju Politehničku školu u Subotici, smer Tehničar za oblikovanje grafičkih proizvoda. Nakon završene srednje škole upisuje Akademiju umetnosti u Novom Sadu, smer Slikarstvo u klasi profesora Dragana Matića. Dosadašnje izožbe: izložba profesora i studenata akademije - "Razlike" 2011, izložba fotografija studenata likovnog departmana 2012/13, “Razlike” 2014, završna izložba crteža studenata treće godine, učešće na lendart projektu “Panonski put umjetnosti” i izložbi u Apatinu. Tačka, prava, ravan Marijana Buljovčić Serija slika rađenih u tehnici akrila na drvenoj podlozi. Putem ovih slika istražujem pojam prostora. Može se reći da se celokupno moje istraživanje svodi na subjektivan doživljaj prostora, kako unutrašnjeg, tako i spoljašnjeg. Apstrahovanjem određene scene, prostora, oblika koji je na mene ostavio utisak pokušavam da predstavim neku subjektivnu stvarnost koja kao da poseduje taj prostor. To je prostor u onom smislu kako ga ja vidim i osećam, bilo da je unutrašnji (lični) ili spoljašnji. Pri tome zanemarujem stvarnu prirodu prostora, uvodim u njega određene nepravilnosti, poput nelogičnosti do koje dolazi usled preklapanja različitih perspektiva koje se definišu pomoću linija, površina iz različitih smerova. Kao referencu ponekad koristim fotografiju određenog prostora i pokušavam da na svoje “platno” prenesem taj prostor poput duple ekspozicije ili preklapanja fotografija u fotošopu, a ponekad radim po sećanju ili urezanom doživljaju neke scene koja je na mene ostavila utisak. Takođe koristim svoj “loš osećaj za prostor” kao drugo viđenje prostora. Pokušavam da pronađem i vizualizujem prostor same introspekcije. To je prostor koji odiše pokretom, nigde se ne zaustavlja, prostor kome ne možemo odrediti ni početak ni kraj. Preklapanjem perspektiva pokušavam da stvorim utisak višestrukosti dimenzija, da uvučem posmatrača u sliku, u taj prostor koji je nedefinisan, konfuzan, koji ponekad deluje haotično i teško, a ponekad skladno, pročišćeno i sanjivo.