70 godina postojanja Fudbalskog kluba "Spartak"

Naziv "Spartak" je ustvari revolucionarno ime poznatog subotičkog atletičara između dva svetska rata, Jovana Mikića koji je u tom predratnom periodu bio prvak Jugoslavije u troskoku i osvajač zlatne medalje u skoku u vis i dalj. Ideja za ime potekla je od sportskih radnika iz atletske sekcije Subotice.Već 1948. godine društvo menja naziv u Sportsko društvo železničara "Spartak". Ovaj naziv zadržan je i dan danas.

Jedna od prvih sekcija, pored atletičara bila je i fudbalska sa novoformiranim klubom. Zanimljiva je priča kako je uopšte nastao fudbalski klub Spartak. 

Nakon što su igrači ŽAK-a čuli da je njihov klub rasformiran, trebali su odlučiti kom će se jatu privoleti. U opciji su bila dva gradska kluba: Radnički i Građanski. Kao što je poznato igrači su se na čuvenom sastanku u „Budžinoj“ mijani opredelili za treću opciju –  Spartak.

Od te daleke 1945. godine Spartak je sa više ili manje uspeha pronosio svoje ime širom bivše Jugoslavije, ali i van granica naše zemlje. U nekoliko navrata igrao je u najelitnijem takmičenju u zemlji, gde nije zabeležio one vrhunske uspehe... Ali zato jeste u drugoligaškom društvu gde su „plavi golubovi” naprosto harali! Spartak je „dao“ i veći broj reprezentativaca u „A“, Olimpijskoj i amaterskoj reprezentaciji...Poseta njegovim utakmicama je bila velika.

Naravno, bilo je kroz istoriju i padova! Uz nekoliko ispadanja iz elite, čak u tri navrata Spartak je morao igrati i u trećem rangu takmičenja, ali brzo se oporavljao i vraćao u društvo kom je po kvalitetu i pripadao.

Prava, velika agonija fudbalskog kluba nastala je s krajem dvadesetog i početkom dvadesetprvog veka. Raspad zemlje, gašenje važnih društvenih institucija i opšte prihvaćena pljačka društvenih dobara učinili su svoje. Država nije dozvolila privatizaciju klubova, grad okrenuo leđa sportu koji je potom tretiran kao „bunar bez dna“ i naravno bio osuđen na propast.

Pored navijača, veterani ovog kluba nisu se mirili sa jedinom preostalom mogućnošću a to je gašenje. Obijajući mnoge pragove, kucajući na sva moguća vrata u gradu i šire dobijali su negativne, pa čak i uvredljive odgovore. Ipak 2008. godine pojavio se tračak nade za plave golubove. Fudbalski klub iz Horgoša promenio je ime u Zlatibor voda i nezadrživo krenuo putem napredka i plasmana u najelitnija takmičenja. Horgoš nije samo promenio ime, već je svoje utakmice u srpskoj ligi Vojvodina počeo da igra na Gradskom stadionu u Subotici. Veterani Spartaka ponudili su fuziju ova dva tada srpskoligaša. Ta priča na žalost nije mogla biti realizovana zbog nagomilanih velikih dugova i čak hipoteke na stadion. Ipak, dobra volja i interes učinili su da ipak dođe do kompromisnog rešenja. Spartak se mora ugasiti, a zlatibor voda će svom novom imenu pridodati ime Spartak i preuzeti grb kluba iz 1945. godine. Bila je to jedina mogućnost kojom se novom klubu nebi natovarili veliki dugovi iz Spartaka... U našoj državi tih godina bila je to uobičajena praksa. Primera radi setite se Slobode iz Užica, Radničkog iz Kragujevca ili naše Bačke. Ovako formiran klub pružio je šansu „plavim golubovima” da nastave tradiciju, a Zlatibor vodi da ima brend priznatog i poznatog kluba Spartak.

I nakon toga nije bilo lako opstati. Zakon o sportu dugi niz godina nije bio usvojen. Za ljude željne ulaganja u sport bile su teške godine. Tek dolaskom nove garniture političara na vlast u Subotici, počele su se nazirati neke svetlije konture. Na žalost nikad manje para u gradskoj kasi. Ipak po nekad i dobra volja učini mnogo... Grad je preko svog javnog preduzeća Stadion preuzeo brigu o održavanju terena, tribina, i klubskih prostorija fudbalera i atletičara.

Možda u ovoj kratkoj retrospektivi nekoga i nismo zadovoljili odgovorom na pitanje: Slavi li Fk "Spartak" 70 godina postojanja ili ne?! Po nama slavi jer formalno-pravni aspekti oko registracije kluba nisu interes fudbalskih zaljubljenika, a pogotovo ne navijača. I pored sasvim drugačije registracije u APR-u za sve poštovaoce i navijače „plavih golubova”  merodavne su boja i grb koji fudbaleri nose na grudima.

Stoga celom SDŽ "Spartak", a posebno Fudbalskom klubu čestitamo sedamdeseti rođendan i odajemo zahvalnost za dugovečnost.

Godinu dana nakon osnivanja, Spartak je već igrao u tada najvišem rangu takmičenja, Prvoj ligi Jugoslavije. Nakon dve sezone je ispao iz elite, da bi se vratio 1948. godine i ostao punih deset. Od 1958. godine, sve do 1986. godine bio je drugoligaš u svim sezonama osim 1972/1973, a onda se vratio u elitno takmičenje. Fudbaleri Spartaka dva puta su bili finalisti Kupa, najpre 1962. godine kada je OFK Beograd pobedio plavo – bele sa 4:1, a potom 1994. godine sa Partizanom su odigrali dvomeč. Beograđani su oba puta bili bolji, u Subotici su pobedili sa 3:2, a u revanšu na svom stadionu 6:1. Od 2007/08 nastupa pod nazivom Spartak Zlatibor voda. U sezoni 2008/09 vraća se u elitni rang takmičenja i već tada kao debitant u sezoni 2009/10 napravio je istorijski uspeh i kao četvrtoplasirani tim u srpskom fudbalu obezbedio je plasman u Evropu.

Sezona 2013/14 ostaće upamćena po plasmanu Spartaka u polufinale najmasovnijek klupskog takmičenja , Kupa Srbije.